نمونه دادخواست الزام منابع طبیعی به صدور پروانه چرا در دیوان عدالت

در شاخه : نمونه آرای شکایت از سازمانهای دولتی در دیوان عدالت

1. منشاء قانونی

در تبصره 1 ماده 3 قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل ها و مراتع مصوب 1346/5/25 مجلس شورای ملی با اصلاحات بعدی مقرر شده است استفاده از مراتعی که برای آنها طرح مرتع داری تهیه و تصویب نشده است برای تعلیف دام مستلزم اخذ پروانه چرا از وزارت منابع طبیعی و رعایت ضوابط و شرایطی است که وسیله وزارت مزبور آگهی خواهد شد مستند به این تبصره دستورالعمل ضوابط و شرایط بهره برداری صحیح از مراتع تدوین شده است.

اشخاصی که وزارت جهاد کشاورزی،سازمان جنگل ها مراتع و آبخیزداری برای آنها پروانه چرا صادر نکرده است مستند به بند 1 ماده 10 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری در این مرجع طرح دعوا می کنند.

.خواسته الزام به صدور پروانه چرا و اعتراض به اقدامات ادارات طرف شکایت مبنی بر حذف از لیست مرتع داران.

ادعاها و دلایل ابرازی شاکی شاکی اظهار داشته ادارات مزبور به واسطه گزارش واهی مبادرت به حذف نام وی از لیست دامداران مرتع نموده است در حالی که وی قریب به مدت چهل سال است که به شغل مزبور اشتغال دارد.

شاکی چنین بیان داشته که در سال 79 نسبت به مراتب ممیزی انجام و به رقم طی تشریفات قانونی از صدور پروانه چرا خودداری می‌نمایند لذا تقاضای صدور حکم به شرح خواسته را دارد. شاکی به لحاظ عدم اطلاع از ثبت نام جهت طرح مرتعداری از لیست مرتعداران افتاده و در حال حاضر تعدادی از مرتعداران رضایت خود را نسبت به اضافه نمودن سهم شاکی در زمره مرتعداران اعلام کرده‌اند ولی اداره طرف شاکی خودداری می نماید. شاکی از دامداران مرتع بوده که در سنوات گذشته نیز در محل حضور داشته است لکن در ممیزی سال 62 از قلم افتاده است. مورث شاکی دارای دام بوده و پروانه چرا داشته لکن اداره طرف شکایت از انتقال آن به وارثین خودداری می نماید.

پاسخ های طرف شکایت ادارات منابع طبیعی و آبخیزداری استان یا شهرستان مربوط به عنوان طرف شکایت چنین دفاعیاتی بیان کرده اند حسب گزارش سایر مرتع داران و بررسی صورت گرفته شاکی قریب به مدت 10 الی 15 سال ترک مرتع‌داری نموده است. اداره طرف شکایت علت عدم صدور پروانه چرا را اعتراض سایر مرتعداران و تخلفات شکات قید و ذکر نموده که شکات در محل فاقد هر گونه حقی می باشند. تمامی مرتعداران نسبت به اضافه نمودن نام شاکی در مرتع مزبور رضایت اعلام ننموده است و خواستار رد شکایت شاکی می باشد. نامبرده در ممیزی به عنوان مرتعدار شناخته نشده ولی در سال‌های بعد به لحاظ اشتباه مامورین پروانه چرا صادر شده است مورث شاکی فاقد سابقه مرتعداری بوده و نام وی با فرد دیگری اشتباه شده که تشابه اسمی دارند و دلیلی بر وجود پروانه مرتعداری مورث شاکی وجود ندارد.

استدلالات نظر به اینکه شاکی حسب مدارک ابرازی قریب به مدت چهل سال در محل به شغل مرتعداری اشتغال داشته و شکواییه و گزارشی که از سوی سایر افراد راجع به ترک مرتعداری شاکی مطرح شده به لحاظ ذینفع بودن ایشان ایجاد یقین نمی نماید مضافاً اینکه تاریخ اول شهریورماه زمان ترک مرتع توسط دامداران بوده و تنظیم گزارش مورخه 89/7/19 متکی به دلیل نمی باشد ثانیاً گزارش اکیپ مرکزی مدیریت چرا در مورخه 90/5/30 نیز بر اساس اظهارات سایر افراد تنظیم و مغایر با آراء صادره از شعبه 101 دادگاه جزایی دادنامه شماره از حیث حضور شاکی در مرتع دارد بنابراین با وصف مزبور دلیلی متقن مبنی بر ترک محل ضمیمه گزارشات ابرازی بوده و در اجرای مواد 11 و 63 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1390 حکم به ورود شکایت شاکی و ابطال اقدامات ادارات طرف شکایت در حذف نام شاکی از لیست دامداران مرتع را صادر و اعلام می دارد.

برگرفته از گونه شناسی دعاوی و آرای شعب بدویدیوان عدالت اداری-پژوهشگاه قوه قضائیه

برای مطالعه نمونه آرای دیگر در امور کمیسیون جنگلها و مراتع اینجا را کلیک نمائید.

کریمی وکیل دیوان عدالت اداری و دعاوی شهرداری-09194504079